Speuren blijft leuk en vooral uitdagend!
Deze keer mocht Nora een spoor van een uur oud uitwerken.
Een hele andere ervaring. Samen beginnen in plaats van met sporenloper en anderen.
Vanaf de lap gestart en oef… dat was best moeilijk. Maar ze pikte goed het spoor op en ging van start. Gelukkig lagen er onderweg ook wat voorwerpen waardoor we wisten dat we op het juiste spoor zaten. Het tempo was niet hoog maar Nora was volop bezig met verzamelen van informatie. Bij de keuzemomenten nam ze goed de tijd om te onderzoeken welke kant goed was en welke niet. In eerste instantie koos ze voor het juiste pad, maar telkens ging ze toch even terug om zichzelf ervan te overtuigen dat de andere mogelijkheden niet juist waren. Dat was ook goed te zien dan aan haar speurhouding, haar kop ging hoog en ze bleef staan om nog eens goed in de lucht te ruiken en vervolgens om te draaien, terug te lopen en uiteindelijk met haar eerste keuze verder te gaan. Zo gaaf om te zien! Ze is door het speuren zo’n stuk zekerder en zelfstandiger geworden in het maken van haar keuzes. Het is mijn uitdaging om alle signalen die zij geeft op te pakken en te begrijpen en haar vooral ook tijd te geven om alle informatie te verzamelen zonder haar te sturen. Ook dat gaat steeds beter. We worden en zijn steeds meer een team en werken samen om de vermiste persoon te vinden. Als afsluiting deze keer nog even een stukje met vers spoor en wat ging ze toen snel en zeker! Ook heel leuk om het verschil tussen speuren met oud en nieuw spoor te zien.
Rieske en Nora.